Bandwerk merkenbouwers: Trotse media partner!
Voor de zoveelste keer zijn we in Enschede en wel bij SVV, de Surinaamse Voetbal Vereniging. Die hadden al verhuisd moeten zijn, maar dat duurt nog een seizoen langer en dat is de accommodatie wel aan te zien. We gaan er evenwel van uit dat dit nu wel de laatste keer geweest is. Dan kunnen we misschien na afloop weer normaal onder de douche. De wedstrijd begint vandaag een half uur eerder dan stond vermeldt, omdat op het wedstrijdveld geen verlichting aanwezig is.
Het team waartegen we spelen heeft sinds vorig seizoen een upgrade gekregen. Wat heet. Van het team van vorig seizoen zijn er 5 gestopt. Er zijn 7 nieuwe spelers en een nieuwe technische staf. Gemeenschappelijke noemer daarbij is Vogido. Jawel, de Enschedese zondagvereniging. De belangrijkste overgekomen spelers spelen in de as. En daardoor mogen we er vanuit gaan dat het allemaal wat anders is dan vorig jaar. Dat SVV nog zo laag staat is volgens de leiding vooral het gevolg van het missen van kansen. Ja, dat kennen we. We zijn dus gewaarschuwd.
Na het eerste fluitsignaal start SVV de aanval en dan ligt de bal er na 50 seconden al in. Dat is een enorme domper. Hoewel we nog een hele wedstrijd hebben om gelijk te maken, loop je natuurlijk wel achter de feiten aan. Als de tweede er na 20 minuten ook in ligt, kan plan A in de prullenbak. Sportclub moet terug naar plan B, maar dat duurt even en te lang. Na een dik half uur tellen we nummer 3. En enigszins in blessuretijd laat SVV de 4e aantekenen.
Desondanks waren er wel kansen. Maar de schoten gingen allen naast. Niet veel, maar wel genoeg. Dichter dan buitenkant paal kwamen we niet.
Omdat Sportclub niet scherp aan de wedstrijd begon hield de verdediging openhuis en schoot de aanval alles naast. We gaan daarom rusten met een 4-0 achterstand en een handvol gemiste kansen, die de stand een draaglijker aanblik hadden kunnen geven. Tijd dus om het team, onder het genot van een kop thee te resetten en er wat van te maken.
Met welke gedachte we het veld in gingen weet ik niet, maar het duurde slechts tot de 6e minuut toen de volgende er in lag. Daarbij had SVV alle geluk van de wereld, want die bal schoot onder de voet van de aanvaller door en belandde daardoor in het doel. Waar de eerste helft alle gevaarlijke aanvallen over rechts gingen, ging deze aanval over links.
Daar was op het eerste gezicht weinig logisch aan, want dat deel van het veld lag in de schaduw, was nat en glad. Pas toen drong door dat de Sportclub-verdediging continu tegen de zon in stond te kijken, waardoor de bal door de laag staande zon slecht zichtbaar was. Daar had de doelman van SVV in de tweede helft ook last van, maar toen zakte de zon achter de bomen. Slim.
Gaande de tweede helft en zeker na de wissels ging het bij Sportclub beter. We zagen zo waar enkele aanvallen, die zeker een punt hadden mogen opleveren. Het was echter zo'n dag dat niets mee zit. Bij een van die aanvallen raakte de bal de binnenkant paal. Maar zelfs die bal wilde er niet in en eindigde in de handen van de doelman die de bal stond na te kijken. En dan was er nog een gevalletje hands. En er werd iemand die wilde uithalen neergelegd binnen de 16m. Het leverde allemaal niets op.
Sportclub was naar Enschede gegaan met een doel, dat na de vroege tegentreffer bij het vuil kon. Het duurde daarna tot in de tweede helft voordat men zich daar overheen gespeeld had. En dat was het enige lichtpuntje van vandaag. Zelfs bij een ruime achterstand knokken ze zich er toch weer bovenop.
Bandwerk merkenbouwers: Trotse media partner van Sportclub Rijssen