Journalistje ben je voor het leven

Gepubliceerd op: maandag 6 oktober 2025

Lees verder onder de foto

Journalistje ben je in goed en in slecht weer. Als journalist blijf je kijken, hoe slecht het ook is. Je probeert een objectief verslag te doen van de situatie. Als deze situatie zich voordoet in de naweeën van een non-binaire orkaan, van wie niemand weet of die nu Humberto of Amy heet, dan sta je er gewoon.

Na mijn verslag van twee weken geleden, waarin ik een klein beeld had geschetst van het 45+ voetbal, werd ik gebeld door ene André Harbers. Harbers vroeg of ik vrijdag om 19:30 weer verslag wilde doen van de 45+ maar dat het niks mocht kosten. Na het laatste voetbaldebacle in Borne vroeg ik hem of hij wel goed bij zijn hoofd was. Harbers zei: "Hé lul, als journalistje moet je ook verslag doen van de minder leuke dingen in voetballand."

Dus ik vrijdag naar de Koerbelt. Van Harbers had ik gehoord dat er een paar nieuwe namen op het lijstje stonden: namen zoals Paalman, Bruggink en De Bruin.

De eerste wedstrijd tegen Excelsior. Mijn plekje tussen de vallende eikels en takken in de bosjes ingenomen. Wedstrijden van 15 minuten, dus ik moest goed opletten. Die Bruggink is zo slecht nog niet... mmm. In combinatie met Van Eden wordt er deftig op los gecombineerd. Kan misschien wel eens leuk worden.

Dat gevoel was van korte duur. Twee fouten leidden tot twee goals tegen. Paalman komt erin en voegt meteen de nodige power en elan aan het team toe. Met een strakke, harde cornerbal weet hij het hoofd van Van Eden te vinden, die de bal zonder aarzelen hard tegen de touwen kopt. Mooie goal, maar ook de enige. Verder gingen alle wedstrijden verloren en werd er niet meer gescoord. Neemt niet weg dat het in de kantine weer gezellig was, en dat Sportclub Rijssen 45+ daar wél mee kon komen met het gestelde niveau.

Zaterdag: mijn helden weer aan de beurt. De trots van de Koerbelt. De verrassing van het jaar: het vijfde elftal van Sportclub Rijssen.

Bij aankomst op de Koerbelt zag ik dat de heren van het vijfde bezig waren met het jaarlijkse fotomoment. De fotograaf maakte een professioneel uitziende teamfoto, en daarna van iedereen een close-up. Ik dacht: Dat hebben ze weer goed geregeld.

Mijn plekje weer innemen in de bosjes voor de wedstrijd tegen het 7e van Juventa’12. Bij de warming-up zie ik: dit is een jong team, dat in de voorbereiding de ballen strak inspeelt en elkaar goed weet te vinden. Na vorige week weet ik dat de jongens van het vijfde niet te makkelijk moeten denken over wedstrijden en moeten strijden voor elke meter. Kon wel eens spannend worden.

Via Appie krijg ik de warming-up doorgestuurd, waar mij meteen een wijziging opvalt: Ruud in de basis, Ruud in de spits. Voor de nieuwe lezers: Ruud is de boomlange Ronaldo-lookalike, die alleen de thuiswedstrijden voetbalt. Een technisch zeer bedreven speler. Door deze wijziging kwam Jon op de vleugel te staan, en verder stond Teunissen weer op de backpositie in de basis.

Goed voetbal van de helden van Sportclub Rijssen 5 werd afgewisseld met slordige periodes. Kansen werden gecreëerd, maar ook weer gemist. Op de bank werden zachtjes de woorden gefluisterd: "D’r moet gescoord worden, anders krieg’n wie 'm teeg’n..."

En dan, als er niks lijkt te lukken, is hij daar. De grote Oebi Doedie. De lange draak in bange dagen. De laatste der Bladluizen. Het wonder van Smittenbelt, dames en heren: Ruud Kreijkes. De bal werd voor geslingerd. Ruud sprong de lucht in, en met een Gullit-achtige kopstoot knalde hij de bal tegen de touwen. Siiiiiiiiiiiii! 1-0.

Niet veel later was het Wessels die de bal solo langs vier man dribbelde, en op het juiste moment niet zelfzuchtig was. Hij speelde de bal in de voeten van Harbers, die hem koel binnenschoot. Bam, 2-0! 

Op mijn telefoon zie ik een Instagram-melding van Sportclub Rijssen 5. Heeft dit elftal nu gewoon livescore? Door middel van een juichfilmpje wordt de 2-0 van Nick Harbers wereldkundig gemaakt.

Daarna zet Sportclub door, maar de bal wil er niet meer in. Kansen zat, maar geen goals.

Tweede helft:
De nodige wissels bij Sportclub Rijssen. Pongers, Brinks, Leo, Yorick, Daan, Michel en Tank-Jan kwamen in het veld. De tweede helft begon onrustig. Juventa kwam sterker uit de kleedkamer en liet het er niet bij zitten. Nadat de verdediging van Sportclub kans na kans had afgeslagen, werd de bal diep op Pongers gerost. Eenmaal aan de wandel speelde Pongers vier man uit, waarna hij binnen de zestien werd neergehaald. Penalty!

Brink eiste de bal op en legde aan. Appie telde hem al, maar Brinks schuift de penalty naast. Jammer, dat had de beslissing kunnen zijn. Soms heb je zo’n jaar dat alles meezit. Juventa begon erin te geloven en voerde de druk op. Kans na kans ging naast of werd afgeslagen, maar je voelde aan alles: de 2-1 hing in de lucht. En dan ineens: gefluit. Staken. Onweer. Gevaarlijk, dus naar binnen. Gered door het weer.

Alleen Appie en Frans blijven als bliksemafleiders op het veld achter. Vanuit de bosjes houd ik Appie in de gaten, die de weerapp aan het checken is. Na vijftien minuten komen de spelers weer naar buiten voor het restant van de wedstrijd. Het moet geknetterd hebben in de kleedkamer, want mijn helden staan weer waar ze moeten staan, en er wordt weer gevoetbald. De wedstrijd kabbelt verder en er wordt niet meer gescoord: 2-0 in de pocket.

De derde helft werd trouwens ook gewonnen. In het GAE Café aan de Esstraat was het nog lang, lang onrustig, met als gevolg dat Appie de volgende dag een onderzoek is begonnen:

"Wie is de mysterieuze gangkotster?"

Voor het antwoord kunt u het beste de nieuwe Instagrampagina van Sportclub Rijssen 5 volgen. Volgens Appie wint de winnaar met het goede antwoord een geheel verzorgde uitwedstrijd naar keuze.

Sportclub Rijssen 5 blijft ongeslagen. De Sportclub Rijssen Express dendert door. Volgende week wacht een uitwedstrijd op de Koerbelt tegen Excelsior 14. Die hebben van Juventa gewonnen, dus dat kan een zware dobber worden...

Forza Sportclub 5