The Making of a Saga

Gepubliceerd op: maandag 20 oktober 2025

Lees verder onder de foto

Een saga, in het Nederlands een sage. Wat is dat ook alweer? Ook het journalistje heeft soms Wikipedia nodig, en daar schaam ik mij niet voor. Wikipedia zegt over de sage het volgende:

“Een sage is een traditioneel heroïsch volksverhaal dat zich op een bekende plaats en in een bekende tijd afspeelt. Het wordt van generatie op generatie mondeling doorverteld.”

Oké, even kijken hoever het 5e elftal van Sportclub Rijssen zichzelf op deze uitleg reflecteert.

“Een sage is dus een traditioneel volksverhaal dat zich op een bekende plaats en in een bekende tijd afspeelt.”

Bekende plaats: De Koerbelt. Bekende tijd: is het jaar 2025, een topjaar als ik de Koblenz-profetie mag geloven.

“Het wordt van generatie op generatie mondeling doorverteld.” Dat kan niet anders, want volgens mij heeft heel Rijssen en omstreken het erover, dus dat zit ook wel goed.

Vaak heeft een sage een historische kern: sagen zijn vaak gebaseerd op een waargebeurde gebeurtenis (zoals de veldslag op 18 oktober 2025 tegen team Sexy) en een specifieke locatie (veld vijf van Excelsior). Een sage heeft ook vaak één of meerdere helden. De saga waar ik u deze week in mee wil nemen, vertelt het verhaal over de veldslag die geleverd is door een team van 32 helden van mythische proporties. Ik neem u mee.

Deze zaterdag begon zoals zoveel zaterdagen: wakker worden, tanden poetsen, ontbijten, kleren aan. Schrijfblok in de tas, de juiste scherpe pen erbij, en op in de Fiat Multipla naar De Koerbelt, waar ik drie weken geleden nog het liedje Sweet Dreams op de radio hoorde. Had ik nu een ander probleem: de radio werkte niet; alleen de cassettespeler van mijn oude autoradiootje deed het nog. Voor de post-2000-kinderen onder ons: een cassettespeler is een apparaat waar cassettebandjes ingaan, rechthoekige plastic dingen met een lintje erin waarop muziek stond.

Toen ik de A35 opdraaide, zag ik onder mijn stoel nog een oud cassettebandje. Nadat ik het stof eraf blies en het in de speler drukte, kwam ik erachter dat het Greatest Movie Theme Songs 2002 was. Op weg naar De Koerbelt werd ik dus omgeven door themes van Gladiator en Braveheart. Dat paste wel bij de gedachten die door mijn hoofd gingen: ik moest denken aan dat mooie elftal, Sportclub Rijssen 5. Over een kleine twee uur zouden ze aantreden voor de belangrijkste wedstrijd uit hun bestaan: de bekerwedstrijd tegen team Sexy.

Volgens Appie was er woensdag fanatiek getraind op een tactiek, zorgvuldig samengesteld door Matthijs en Van Eden. Ook was Arthur aanwezig om de verdediging een professioneel lesje zone-verdedigen bij te brengen. Volgens Appie was een goede voorbereiding essentieel.

Toen ik De Koerbelt opliep en bij Excelsior op het bord keek, zag ik dat mijn helden moesten speelden op veld 5, achter de kantine. Toen ik mijn plekje in de bosjes achter de dug-outs innam, was er nog een andere wedstrijd bezig. Ik keek op mijn horloge en dacht: “Nog een half uur, zouden ze geen warming-up doen?” Toen ik Appie belde, vertelde hij mij dat de warming-up bij Sportclub Rijssen werd gedaan en toen ik ging kijken, zag ik dat er veel mensen bij de warming-up stonden te kijken. Deze pot leeft wel bij de mensen, dacht ik. Ik zag Van Eden met een 360°-camera op het veld lopen en ook hing er een drone in de lucht om mooie beelden te schieten.

Nog tien minuten, ik nam mijn plek weer in bij veld 5 van Excelsior. Toen mijn helden eenmaal op het veld stonden voor de wedstrijd, liepen Sportclub Rijssen en Excelsior gezamenlijk van het veld voor een eredivisiewaardige opkomst. Met een sfeeractie van de harde kern van Sportclub Rijssen kwamen de helden door een muur van rook en fakkels het veld op.

Toen de wedstrijd was begonnen, was het gelijk duidelijk wat het 5e had ingestudeerd: het gehele team zakte terug. Alleen Pongers bleef op de middellijn staan, een heuse ‘park the bus’-opstelling. Voetballend was team Sexy drie klassen beter; rustig tikten ze erop los en probeerden ze hun vrije man te zoeken op het overvolle middenveld. Matthijs verovert de bal, speelt gelijk op Pongers, die hem doorsteekt naar Sil. Hierdoor gaat Sil alleen op de goal af, maar schuift de bal twee centimeter naast de goal. Een aanval uit het boekje en ook een duidelijke waarschuwing naar team Sexy, die hier duidelijk van onder de indruk waren. En hierna standaard drie mensen achterin bij Pongers hielden.

Het enige wat team Sexy nog kon doen door het terugzakken van het 5e, was de lange bal spelen. In de tiende minuut werd door Excelsior weer de lange bal gespeeld, hun zeer rappe buitenspeler stond op de juiste plek en tikte de bal in de touwen. Knappe goal, 1-0.

Bij de mensen aan de lijn hoor ik het gemor al rommelen; uitspraken als “tja, daar gaan we” tot “ze zijn ook wel een maatje te groot” passeren de revue. Vijf minuten later wordt door middel van een vrije trap de bal de 16 van Excelsior ingepompt. Een van onze helden, Frank Pongers, springt boven alles en iedereen uit en knikt de bal bij de tweede paal achter de keeper. Bam, 1-1. We doen weer mee.

Van Eden schreeuwt aan de kant dat de focus er weer op moet en dat het plan uitgevoerd moet worden. En dat gebeurt: door de 1-1 is iedereen bij Sportclub Rijssen 5 zo scherp als een mes en gefocust tot op het bot. De afspraak wordt uitgevoerd en de bus gaat in de achtruit het parkeervak in voor de goal.

Tot de 75e minuut is het daarna een eentonige wedstrijd met Excelsior in de aanval en Sportclub Rijssen 5 die tegenhoudt. Met de hard voetballende stofzuigers Matthijs en Daan wordt er menig bal veroverd en ruimtes dichtgelopen. Alle aanvallen van team Sexy lopen stuk op de door Geert geparkeerde bus.

Maar dan, in de 76e minuut, vliegt de schuifdeur van de geparkeerde bus open. Sil sprint naar voren, krijgt de bal zo’n dertig meter van de goal. Aan de kant van het veld wordt geschreeuwd om te schieten. Sil drukt af en de bal zweeft richting de goal van team Sexy. De keeper van Excelsior denkt dat de bal overgaat en steekt zijn hand al in de lucht. Maar de bal daalt en daalt en valt wonderschoon in de kruising. De keeper van Excelsior stond al in de bosjes de bal te halen, terwijl de toeschouwers met staf en wisselspelers juichend het veld in liepen. Bam, 1-2.

Voor mij, bij de supporters, hoor je mensen fluisteren: “Zou het dan toch? Is het zo’n dag?”

Excelsior begint alles op alles te zetten en het is voor Sportclub doorkomen. Nadat een bal op de lat overgaat, wordt er weer een lange bal gespeeld door iemand van Sportclub. Pongers neemt de bal aan en dribbelt tussen drie man naar de goal. Een geniale punter zorgt ervoor dat ook deze bal verdwijnt achter de keeper. Uit het boekje, zoals we hebben getraind, hoor ik Appie zeggen.

Dit was de genadeklap voor team Sexy, die beter waren maar door onderschatting ten onder zijn gegaan. De scheidsrechter fluit voor het einde van de wedstrijd. En gedragen door euforie stormen bank en supporters het veld op. Het feest kan beginnen.

De volgende wedstrijd staat alweer te beginnen en mijn helden zie ik naar Sportclub lopen, waar het klokje wordt losgetrokken. Wat een dag, wat een prestatie, ongeslagen, heerlijk. Ik stap in mijn Fiat Multipla met achterwielaandrijving en trek nog een donut van vreugde op de parkeerplaats van Excelsior.

Zondag bel ik met Appie en naar verluid is er nog een delegatie van team Sexy in de kantine geweest die een bod hebben uitgebracht op Pongers en Sil. Nadat het hele elftal hier smakelijk om heeft gelachen en beide heren in het ootje werden genomen door een heel flauw driepunten-grapje, kwam Appie erachter dat beide heren gewoon een sollicitatie aan het doen waren. Maar ja, jammer voor hen: dit is een elftal van helden, voor helden, daar kom je niet zomaar tussen.

De saga continues. De Sportclub Rijssen Express dendert door. Als je mee wilt, moet je er eigenlijk al in zitten, want het kan wel eens zo zijn dat hij weinig stopt dit seizoen.

Forza Sportclub Rijssen 5, Forza di Eroi.