Met de voeten op de grond

Gepubliceerd op: dinsdag 9 december 2025

Lees verder onder de foto

Na de klinkende overwinning van afgelopen zaterdag volgde een feestelijk weekend. Maar op maandag is het voor mij als journalistje weer tijd om de pijlen te richten op de volgende wedstrijd: PH Almelo. Dat team was geen onbekende voor de jongens. In de beker speelde het 3e elftal van Sportclub Rijssen namelijk tegen PH Almelo. Het was de eerste officiële wedstrijd van het toen jonge en nieuwe team van Sportclub Rijssen. Onder leiding van trainer Han Zwoferink walste het 3e over PH heen met 6-1.

Het 5e elftal wist dat het in de competitie tegen PH moest voetballen en was daarom gaan kijken. De conclusie was duidelijk: PH Almelo kon er eigenlijk niet zo veel van.

Wanneer ik de uitslagen van de competitie bekijk, zie ik dat de hele top drie heeft gewonnen en dat er, op SV Rijssen - PH Almelo na, geen opvallende uitslagen zijn. SV Rijssen 2, dat team dat in de 5e klasse drie wedstrijdjes had verloren en zich op merkwaardige wijze heeft laten terugplaatsen naar de 6e klasse, zorgt er nu voor dat andere teams als PH en Hulzense Boys dik op de broek krijgen.

Als ik Appie bel om de uitslagen door te nemen, vertelt hij dat hij de middenvelder van SV Rijssen heeft gesproken. Deze clubhopper was aan het opscheppen dat ze maar zestig minuten tegen PH hadden gespeeld. Bij een stand van 9-1 waren ze gestopt, omdat de ingeleende spelers van het eerste elftal van SV het zat waren om op dit niveau te voetballen. “Iets om in de gaten te houden,” zegt Appie. Volgens hem is Davey goed geïnformeerd, en de club hoppende middenvelder van SV verteld ons nog genoeg informatie.

Maar goed, door naar de wedstrijd. Met een beetje geluk wordt deze week ook bekend wie de volgende bekertegenstander wordt. Op woensdag krijg ik echter een appje doorgestuurd van coach Van Eden: de KNVB last dit jaar geen bekerwedstrijden meer in. De vervolgronde wordt pas in 2026 ingepland. Dat betekent dat het 5e elftal nog twee competitiewedstrijden moet afwerken: PH Almelo 9 en SVZW 11.

Op vrijdag krijg ik een verontrustend telefoontje van Appie. Hij heeft ontdekt dat coach Van Eden zich makkelijk door bier laat omkopen. “Corrupt!” roept hij. Op vrijdagavond komen wisselspelers bij hem bier drinken om zo een basisplaats te krijgen. “Omkoping, schandalig,” briest Appie. “Ik heb toch ook mijn gay‑café open? Nee, dan komen ze niet.”

Maar Appie houdt wel een lijstje bij van de tijden waarop iedereen vrijdag avonds voor het laatst online is op WhatsApp. “Gvd, discipline! Als ze het niet hebben, dan zorg ik daar wel voor!” schreeuwt hij hysterisch, waarna hij ophangt.

Zaterdag stap ik in de roze Fiat Multipla. Ik had van Tank-Jan, de rechtsback van Sportclub Rijssen 5, een Spotify‑link gekregen met de liedjes die vaak werden gedraaid tijdens de avonturen van het 5e elftal. Om dit af te kunnen spelen moest ik mijn bluetoothbox meenemen, want in de Multipla zit alleen een cassettespeler. Onderweg geniet ik van de stampende bas door mijn autospeakers.

Aangekomen bij sportpark De Veenelanden zie ik dat ik mooi op tijd ben en besluit ik in de kantine een koffie te drinken. Vanuit de kantine van PH Almelo heb je een prachtig uitzicht over het hele sportcomplex. Terwijl ik een slokje neem, zie ik ze aankomen: de helden, de strijders. Een groep van bijna 26 man loopt het sportpark op en heel PH valt even stil. In de kantine wordt gefluisterd: “Dat is dat elftal uit Rijssen dat alles heeft gewonnen.”

Dan komen via de trap vier bekende gezichten naar boven en nemen plaats aan een tafeltje: Appie, Jan, Suuske en Peter. Omdat ik niet herkend wil worden omdat mijn objectieve schrijfstijl zou eronder lijden, duik ik achter het Almelo’s Weekblad. Normaal zou ik niet zo smiechterig doen, maar met Suuske, die iedereen kent en wil kennen, moet ik oppassen. Ook Appie zou mijn stem herkennen.

Plots loopt Peter naar de bar en vraagt of er nog kipnuggets zijn. “Nee,” zegt de mevrouw. “Nou, doe dan maar zeven kroketten op drie broodjes, een bal gehakt en drie frikandellen.” “Wilt u daar saus bij “vraagt de mevrouw? “Pikeli‑lý saus!” schreeuwt Suuske lachend. In dat moment kan ik wegsluipen zonder dat ze me doorhebben.

Ik neem positie in op de golfbaan achter kunstgrasveld 3. Na een tijdje komen de spelers van het 5e het veld op voor de warming‑up. Ook PH komt het veld op, en meteen zie ik waarom ze de week ervoor hadden verloren: de negen spelers van PH hadden moeite de bal naar hetzelfde shirt te spelen.

Ik hoor coach Van Eden praten met de trainer van PH. Veel blessures, te weinig mensen; ze moesten spelers lenen van andere teams.

Voor de wedstrijd nemen Matthijs en Sil het woord. Alleen staat Matthijs niet in tenue. “Shit, geblesseerd,” stuurt Appie later. Dat is een aderlating: de captain eruit. Maar met Sil, Yorick, Wessels en Daan moet het lukken.

Als ik naar de bank van PH kijk, zie ik ineens net zoveel spelers als bij Sportclub Rijssen. Een heel ander elftal is erbij komen zitten. Nou ja, even afwachten.

De wedstrijd begint en Sportclub Rijssen 5 controleert direct. De bal wordt achterin vakkundig rondgespeeld en zodra er een gaatje op het middenveld ontstaat, wordt daar ingespeeld. Na een paar opgelegde kansen is het Sil die in zijn eentje op wandel gaat, drie man uitspeelt en de bal vakkundig binnenschiet. In de 20e minuut: 0-1.

Daarna wordt het slordig. De passing hapert, de lange bal wordt weer gehanteerd en leidt meestal tot niets. De scheidsrechter begint te mierenneuken op foute ingooien en vrije trappen die een meter verkeerd lagen. Als Sportclub Rijssen 5 de kansen niet afmaakt, blijft PH in de wedstrijd en blijft het erin geloven. Na een grote kans waarbij Sportclub via de keeper op de lat schiet, gaan we rusten. Conclusie: niets aan de hand, Sportclub is beter, maar moet de kansen afmaken. PH Almelo 9 heeft nog geen noemenswaardige kans gehad.

Wanneer de spelers de kleedkamer ingaan, zie ik vier spelers van Sportclub warmlopen. En daar is Matthijs, die eindelijk het Sportclub‑tenue aan heeft. Zou hij dan toch meedoen?

De tweede helft begint en PH heeft zes wissels toegepast. Het elftal ziet er ineens heel anders uit. Alle dikke buikjes zijn vervangen door strak afgetrainde atleten. Je ziet meteen dat deze ingebrachte spelers wél kunnen voetballen.

Nog geen probleem: we hebben Geert, Nijkamp, Van de Vlist en Tank‑Jan nog. Maar na tien minuten wordt de bal achterin rondgespeeld, zetten de nieuwe aanvallers van PH druk en doordat Van de Vlist zich verslikt in een actie, kan de aanvaller alleen op de goal af. Hij schiet netjes binnen: 1-1.

Even kijken hoe veerkrachtig Sportclub is.

Na vijftien minuten zwaar en moeizaam voetbal breekt het veel sterkere tweede team van PH er regelmatig doorheen en dwingt kans na kans af. De linksbuiten van PH pakt de bal, speelt vier man uit en schiet de 2-1 binnen. Met nog twintig minuten te gaan moeten mijn helden in de achtervolging.

Gelukkig kantelt het spel. Sportclub krijgt steeds meer kansen en PH begint tijd te rekken. Wanneer Sil weer eens wordt weggestuurd en de zestien in dribbelt, wordt hij onbenullig onderuit gekegeld door de keeper. Penalty.

Matthijs achter de bal. Hij neemt aan, schiet… maar geen 2-2. De keeper van PH blijkt een ware penaltykiller en duikt de bal Davey‑achtig uit de hoek.

Daarna regent het kansen aan beide kanten. Coach Van Eden gaat één‑op‑één spelen, waardoor er ruimte achterin ontstaat. PH en Sportclub verprutsen allebei nog vier zuivere doelpunten. Volgens de steeds chagrijniger wordende scheidsrechter zijn er nog vijf minuten te spelen.

Geert pompt de bal nog één keer naar voren. Sil en Nijkamp vechten de duels alsof hun leven ervan afhangt. Sil breekt door. De verdediger naast hem probeert een laatste reddingspoging en haalt met een sliding de bal weg, en over de keeper in eigen doel vliegt. Bam: toch nog 2-2.

Twee minuten later fluit de scheidsrechter af (volgens Jan vijf minuten te vroeg), maar er is in ieder geval een punt gepakt in deze moeilijke wedstrijd. Nog steeds geen verlies. Pff, op het nippertje. Toch zie ik de helden van het vijfde verslagen weg lopen: ze hebben misschien een punt gered, maar het gevoel is dat er twee verloren zijn.

Op de terugweg concludeer ik dat elke uitwedstrijd een finale wordt. Dit is nu de derde uitwedstrijd op rij waarin we tegen spelers staan die uit een ander team, misschien zelfs een andere klasse komen.

Sportclub Rijssen 5 moet ook naar zichzelf kijken: als je de kansen afmaakt, is dit niet nodig.

Op naar volgende week: weer een uitwedstrijd, naar SVZW 11 in Wierden.

De Sportclub Rijssen‑Express dendert nog steeds door. De locomotief alleen wat afgeremd.

Forza Sportclub Rijssen 5