JO11 blijft hardleers

Gepubliceerd op: zondag 26 maart 2023

Lees verder onder de foto

Zaterdag 25 maart

Vanmorgen begon met een lekker zonnetje, dus mooi voetbalweer zou je denken. We mochten uit naar Excelsior, de buren. Hier werd vorige week al naar uitgekeken en nu was het dan zover. Om 7 uur wilden we als leiders via een omweg op de fiets naar de buren . Na hevige protesten van enkele ouders alsnog om 8 uur bij onze kleedkamers. Ook goed we zijn de beroerdste niet. Blijven we in een kleedkamer van ons of gaan we toch daar? Toch maar daar, moesten we toch zijn. Eenmaal in die kleedkamer moesten de koppies om en naar de wedstrijd. Of ze er zin in hadden? Nou en of!! OK laat maar zien dan. Koffie moesten we ook alweer laten bezorgen via onze kantine en ouders ( Dat leren ze daar nooit, zo kan ik ook een mooi complex bouwen!)

Het begin gaat mooi gelijk op maar weer is de felheid bij Excelsior hoger dan bij ons. Dat resulteert dan ook in een terechte 1-0 voorsprong en het had 2-0 kunnen, nee moeten staan ware het niet dat Elena goed haar doel uitkomt en ons redt. Dan komt er een goede fase van ons waar een schot van Jared over gaat , Rezz de paal raakt en Vince zijn schot op miraculeuze wijze niet tussen maar naast de palen beland en we zodoende de eerste rust met een achterstand ingaan. Niets aan de hand en zo doorgaan als de laatste 8 minuten. Helaas mocht het niet zo zijn. Excelsior legt ons op de pijnbank en de volgende rust staan we 4-0 achter.

Het is allemaal te statisch en afwachten wat een ander gaat doen en dan blijf je achter de feiten aanlopen. Onze enigste wissel is dan al geblesseerd naar huis en er is een sollicitatie om naar huis te worden gestuurd helaas. Als het niet loopt moet die emmer ook over zo lijkt het wel. Het 3e kwart beginnen we wel goed en breekt Rezz over links uit en er wordt overduidelijk een trappende beweging gezien van een speler van Excelsior maar dit mag daar blijkbaar want tegen Sportclub is alles geoorloofd. De zeer te jonge scheids kan hier natuurlijk ook niets van zeggen en dus houden we een corner over. Die gaat over alles en iedereen heen maar Kevin weet hem op te pikken en dan gaan we ff tikkie takka voetbal spelen en is daar de bevrijdende 4-1 van Kayne. Wacht, zei ik tikkie takka? Ja het was een mooi moment om te zien. 5 spelers van ons die de tegenstander ff helemaal zoekspelen. Zou vaker moeten kunnen! Toch? Team!!

Blije koppies,  weer wat voetbal gezien en we willen vooruit maar bij een corner van Excelsior komt de bal tegen het hoofd van een speler van ons en die komt  ongelukkig in het doel terecht.5-1 Het zal ook eens meezitten. Koppies omhoog team! Dan wordt het hard gespeeld in één keer door Excelsior. Ze vliegen er als idioten in met maar een doel. Ons kapot maken. Dit lukt bij één speler en die gaat over de kook. Gelukkig rust. Trainer geeft een harde vermanende preek en wordt zelfs door een trainer op het veld naast ons tot de orde geroepen dat het kinderen zijn. Klopt, maar let op je eigen veld. Afijn, tijd voor het laatste kwart. Voetbal was het niet meer, overtreding op overtreding , ook van onze kant,  bracht ons naar het einde. Conclusie: Geen al te jonge scheidsrechters laten fluiten en wijzelf zullen ook uit een ander vaatje moeten gaan tappen voortaan. 

Volgende week weer.