JO11 op tandvlees naar overwinning

Gepubliceerd op: zondag 23 april 2023

Lees verder onder de foto

Na 3 weken eindelijk weer de wei in. Op het bovenste veld in de zon, hoe mooi wil je het hebben. Koppies bij elkaar en Quinten weer terug in de gelederen. Helaas geeft Elena aan dat ze niet fit is maar het wil proberen. Daar zijn we blij en dankbaar voor want ze houdt de 0 bij een opgelegde kans voor Diepenheim. Hulde en zo komen we niet op achterstand want op dat moment staat het nog 0-0 omdat we 2 enorme kansen om zeep helpen en wat teveel voor eigen glorie gaan.

Elena moet dan helaas de strijd echt staken en krijgt terecht een applaus voor die heldendaad. We zijn zeker de betere partij drukken we ze in de 1e rust op het hart maar er moet beter worden samengespeeld. Daar wordt goed naar geluisterd en we zetten Diepenheim goed onder druk. Een corner wordt over gekopt en nog 2 goede kansen worden niet tot goal verwerkt tot halverwege de 2e helft Alex de bal achter zijn standbeen langs met een hakje bij Rezz bezorgt die de bal goed inspeelt op Mason die de uitlopende keeper ook nog eens fraai uitkapt en zo de verdiende, nee zeg maar dik verdiende 1-0 aantekend. Door naar jawel daar is ie weer! Het 3e kwart. Waar we verwachten dat Rezz een pass verstuurt naar de wachtende en vrijstaande Mason beslist hijzelf anders en slalomt door de Diepenheimse defensie alsof het gesmolten kaas is en tekent de 2-0 aan. Mooi, maar daarna gaat het toch weer mis. Lamlendig en afwachtend wordt het en Diepenheim mag de aansluitingstreffer noteren 2-1 en neemt de regie ook nog over. Gelukkig is het weer rust maar de koppies staan weer op onweer. Dit overkomt ons te vaak en is er ook moeilijk uit te krijgen maar het zal toch een keer moeten want OCH wat maken we het onszelf moeilijk.

In het laatste kwart drukt Diepenheim ons achteruit en lopen we constant achter de feiten en helaas ook de bal aan. Diepenheim schiet over en tegen de lat voordat ze op 2-2 komen. AAARGH om moedeloos van te worden. Elkaar maar aankijken maar niet zelf wat ondernemen. Gelukkig dat Diepenheim ook vrijstaande spelers overslaat anders was het leed niet te overzien maar gelukkig ziet Jared de vragende Rezz staan en trapt ver uit. Rezz neemt aan, rug naar de tegenstander, kont erin en weg! Hij blijft koel en drukt af. Boem 3-2. Weer ff lucht en we strompelen richting einde. Diepenheim gelooft het zo wel en de wedstijd kabbelt voort zonder noemenswaardige momenten tot het eindsignaal. De ontlading was tot mijlenver te horen en hopelijk beseffen we dat je de bal moet hebben om een resultaat neer te zetten. Alsnog wel een verdiende overwinning maar maak het asjeblieft niet meer zo spannend.

Nu weer 2 weken zonder wedstrijden, hoe verzinnen ze het! Over 3 weken weer!